'Bu bir qaçış və etirazdır': səfərbərlikdən Türkiyəyə qaçan ruslar necə yaşayır

Federal Gömrük Xidmətinin məlumatına görə, “qismən səfərbərlik” elan edildikdən sonra 300 mindən çox insan Rusiyanı tərk edib. Jurnalistlər İstanbula hərbi xidmətdən qaçan gənclərlə danışıblar BBC.

Şəkil: IStock

Rusiyadan olan qaçqınların əksəriyyətini Qazaxıstan və Gürcüstan qəbul edib. Ancaq çoxları daha da irəli gedir. Məsələn, İstanbula, çünki ruslara Türkiyəyə viza lazım deyil.

Constantine

Moskva - İstanbul

“Səfərbərlik məni təəccübləndirdi. Yenidən orduda olmaqdan, əleyhinə olduğum müharibəyə getməkdən çox qorxuram. Mən sadəcə o vaxt tapdığım təyyarə ilə uçdum - İstanbula uçuş idi. Mən bura beləcə çatdım”, İT mütəxəssisi Konstantin deyir.

Mövzu haqqında: 'Ora yenidən getməkdənsə, oturmağı üstün tuturam': keçmiş rusiyalı müqaviləli əsgər Ukraynada necə döyüşdüyünü danışdı

“Hesab edirəm ki, hərbi xidmətdə olduğum, hərbi ixtisasım olduğu, çavuş rütbəsi aldığım üçün çağırış vərəqəsi ala bilərəm. Heç nəyi dəyişmək gücüm yoxdur, uzun müddət mitinqlərə getdim, müxtəlif tədbirlərdə, etiraz aksiyalarında iştirak etdim, vərəqələr yerləşdirdim, tanışlarım və dostlarımla bu mövzuda ünsiyyət qurmağa çalışdım. Amma nə vaxtsa özümü gücsüz hiss etməyə başladım, çünki heç nə baş vermir. Hər dəfə dediyim sözlərə, etdiklərimə görə daha çox məsuliyyət hiss edirdim. Həmin an mən həyatımı Rusiyanın həyatı ilə bağlamağı dayandırdım və anladım ki, Rusiyanı tərk etməliyəm”.

Konstantin deyir ki, o, gələcək üçün qorxur, çünki evdə əmin idi ki, nə olursa olsun, onun evi var və o, yemək üçün minimum pul tapıb, mənzil haqqını ödəyə bilər, bir növ pul tapa bilər. iş.

“İndi hər şeyin yaxşılığa doğru dəyişə biləcəyinə inanmıram. Mən hər zaman orada yaşamaq məcburiyyətində olmaqdan yoruldum. Həyatımı yaxşılaşdırmağa başlayan kimi istər-istəməz nəsə baş verir və məni geri atır. Mən polisdən və bu insanların mənə hər şeyi edə biləcəyindən qorxmaqdan bezmişəm. Mən onların qarşısında heç bir şəkildə, nə qanunla, nə də başqa bir şeylə müdafiə olunmuram”, - Konstantin deyir.

İndi Konstantin deyir ki, gələcəyinə inamı olmamasına baxmayaraq, özünü Rusiyadakından xeyli sakit hiss edir. Narahatlığının getdiyini, yaxşı yatdığını və “sevdiyini” deyir.

Sergey

Moskva - Vladiqafqaz - Verxniy Lars keçid məntəqəsi - Tbilisi - İstanbul

Sergey, logistika meneceri, 31, şəxsi səbəblərə görə Rusiyadan köçüb. O, özünün dediyi kimi, gücün dünyaya münasibətdə mövqeyini bəyənmirdi.

Hərbi ixtisası üzrə atıcıdır, 8 ay fəxri qarovul dəstəsində xidmət edib. O, daha əvvəl, səfərbərlik elan olunana qədər Rusiyanı tərk etmək istəyirdi, lakin bu yaxınlarda övladı oldu və buna maddi imkanı olmadı.

"Səfərbərlik elan edildikdən sonra hər şeyi ekspress rejimdə etməli oldum: idman ayaqqabısı, bir neçə köynək, cins şalvarı bel çantasına yığdım və getdim" dedi Sergey.

Yuxarı Lars ərazisində onu yanacaqdoldurma məntəqəsində saxlayıblar.

“Pasportumu götürdülər və başladılar ki, mən hərbçiyəmsə, vətənə xidmət etməliyəm, vətəni qorumalıyam, baxmayaraq ki, heç kim ona hücum etməyib. Sonra o, polis işçisi mənə eyham vurdu ki, hərbi komissarlığa getməyə ehtiyac yoxdur. Ondan nə qədər istədiyini soruşdum. Cavab verdi: “Nə qədər verəcəksən?” Onda təəccübləndim - polis necə rüşvət istəməsini belə bilmir. Sonra tıxac başlayana qədər iki maşın sürdük: sərhəddən təxminən 21 km aralı idi. Uşaqların qatlanan velosipedləri var idi, mənim dağ velosipedim var idi - yığılmağa vaxt lazım idi və biz ayrıldıq”, - Sergey deyir. — Təxminən 2,5-3 saat sürdüm, çünki dağlarda yuxarı və ya aşağı getdiyiniz aydın deyil, üfüqü görmürsən, daim pedal vurursan. Kardio ilə məşğul oldum. Sıraya düşdüm, arxada qalanlara haqsızlıq oldu, amma təcrübə göstərir ki, insan insana canavardır. Hər kəs öz dərisi üçün narahatdır. Sonra sərhədi keçdim. Sərhəddə heç bir problem yox idi, çoxlu atılmış velosipedlər və hər cür nəqliyyat vasitələri var idi”.

O, deyir ki, neytral ərazidən Gürcüstana gedən gürcülər və osetinlər bu velosiped və skuterləri, bəzən 15-i də maşınlarına yükləyiblər. “Bu, bir neçə mərtəbəli çamadanlarla dolu hind maşınlarına bənzəyirdi. İnsanlar isə oradan 50 minə velosiped alırdılar ki, bu da əslində maksimum 5-10 minə başa gəlir”, - Sergey deyir.

“Xəttdən keçdim, cərgədən mənə o qədər də xoş sözlər və hədələr deyildi, bunu eşitmək xoşagəlməz idi. Kobudluğa kobudluqla cavab verdim, yəqin ki, yeməmək üçün. İnsan insana canavardır - bizim ölkədə qanun belədir, görünür. Amma eyni zamanda sırada bir-birinə kömək edən çoxlu insanlar var idi. Mən ikinci tuneldə növbəyə durdum – bu, Gürcüstanla sərhəddən təxminən 1 km aralıdadır”, o deyir.

O izah edir ki, insanların və avtomobillərin sıx olduğu tunellərdəki problemlər nəqliyyat vasitələrinin qazı ilə əlaqədardır - bu, qaz kamerasını xatırladırdı, çoxlarının başı ağrıyırdı, kimsə huşunu itirib.

Sergey və dostları 14 saat növbəyə dayanıblar.

“Biz güclü və cəsarətli oğlanlardan ibarət bir şirkət yaratdıq. Yol kənarı ilə maşın sürmək istəyənləri buraxmadıq, münaqişələrin yarandığı növbəni sistemləşdirməklə məşğul idik. Mənimlə dava-dalaş olmayıb, çünki hər kəsi əsaslandırmaq, hər şeyi izah etmək olardı. Amma yorğunluqdan hamı kənarda idi. Düşünürəm ki, hansısa hadisə baş versəydi, partlayış baş verərdi - kütləvi dava olardı”, - Sergey deyir.

O, İstanbula əvvəlcədən 270 dollara bilet alıb. İndi Sergey İstanbuldadır, lakin Almaniyaya və ya ABŞ-a qaçqın kimi müraciət etmək istəyir.

“Hələ iş tapa bilərsiniz, hətta küçə süpürə bilərsiniz. Bunda səhv bir şey yoxdur. Əsas məsələ ailəni dolandıra bilməkdir. "Müharibə ilə bağlı mənfi hisslərim var, bu müharibə daxili deyil, təcavüzkardır" dedi Sergey. — Bu müharibə təkcə Ukraynaya qarşı deyil, öz xalqına qarşı müharibədir. Məndə belə bir hiss var ki, bu, ölkə daxilində rus xalqına qarşı soyqırımdır. Onsuz da varlı yox, kasıb yaşayırıq. Vətənpərvərliyin ən yaxşı dərmanı səyahətdir. 2014-cü ildə həyat yoldaşım məni ilk dəfə Türkiyəyə tətilə apardı, sonra Avropanı gəzdik. Belçikada, İsveçrədə, Avstriyada, Almaniyada, Çexiyada olmuşam. Televiziyada deyildiyi kimi, “çürüyən Qərb” yoxdur”.

Emil

Sankt-Peterburq — Helsinki — İstanbul

Musiqiçi Emil deyir: “Bütün sərhədləri keçəndə bayıra çıxdım, siqaret yandırdım və elə bildim ki, bu, azadlığın qoxusudur”.

Emil deyir ki, Finlandiya sərhədinin bağlanacağı elan ediləndə o, elə həmin gün Finlandiyaya yola düşüb. Sərhədi keçəndən sonra sevgilisi ona İstanbula bilet alıb.

O deyir ki, bir neçə təhlükə və səbəb var. Hərbi bileti olmasa da, Emil hələ də küçədə onu saxlaya biləcəyindən qorxurdu və ona çağırış vərəqəsi verərdi. Deyir ki, bütün şəhərdə bu, çox xaotik baş verib. Tezliklə bütün sərhədlərin bağlanacağından və tam səfərbərlik elan olunacağından qorxurdu.

Müharibə başlayanda o, xəbərləri çox fəal şəkildə izləyirdi, lakin bunun məhsuldar olmadığını anladı və hansı xəbərə inanacağını bilmədi. O hesab edir ki, nə dövlət, nə də müxalifət xəbərlərinə etibar etmək olmaz.

“Mən nə düşünəcəyimi bilmirəm, bilirsən? Ukraynadan dostlarım var. Mən ümumiyyətlə insanları sevirəm. Bu çox böyük oyundur, böyük puldur. Çox adam pul qazanır. Bu həmişə belə olub və son planın nə olacağını təsəvvür etmək mənim üçün çətindir. Mənim heç bir vəzifəm yoxdur. Mən bu məsələ ilə məşğul olmadığım, öyrənmədiyim üçün bunu dilə gətirmək mənim tərəfimdən vicdansızlıq olardı. Hər tərəfdən bir-birimizə tənqidlər eşidirəm. Bilmirəm necə olmalıdır. Bilirəm ki, ölüm və qətl çox kədərli və faciəvidir”.

Dmitri Şurov və Anna Klyannikova

Sankt-Peterburq - İstanbul

“Fevralın 23-dən 24-nə keçən gecə qatarda gedirdik. Bu dəqiqə Kiyevdən olan dostum mənə yazır və deyir ki, onları bombalayırlar”, – rəssam Dmitri Şurov deyir.

“Biz Sankt-Peterburqa qayıdıb çox işləməyə başlayanda Dima işə getdi, sonra qapının zəngi çalındı. Biz heç kimi gözləmirdik. Gözləmə dəliyindən baxmaq üçün yuxarı qalxdım - orada iki polis var idi, telsizlə dayanıb qapının zəngini çalırdılar. Dərhal Dimaya polisin burada olduğunu yazmağa başladım. Rəssamdır, çoxlu müxalif rəsmləri var. Mövzu çox siyasidir. Qapını açıb onları içəri buraxa bilmədim, çünki bizdə bu şəkillər hər yerdə asılıb. Tez bilet almağa qərar verdik və Dima Türkiyəyə uçdu”, - Anna deyir.

“Anya mənə getməyimi deyir, valideynlərim deyir ki, getmə, ailəmi eqoistcəsinə tərk etmə. Daimi yelləncəklərim var idi. Çox şadam ki, Anyaya qulaq asıb birinci getdim, o da məndən sonra getdi. İndi burada olmağımıza qətiyyən peşman deyilik”, - Dmitri deyir.

Anna hərbi həkim olmaq üçün oxuyub, deyir ki, özü üçün, ümumi inkişaf üçün oxuyub. O, tibb sahəsində işləməyə çağırışının olmadığını bildirib.

Sizi maraqlandıra bilər: New Yorkun əsas xəbərləri, mühacirlərimizin hekayələri və Big Apple-da həyat haqqında faydalı məsləhətlər - hamısını ForumDaily New Yorkda oxuyun.

“İstanbul çox maraqlıdır. Şəhəri çox bəyənirəm. Fərqli hekayələr, fərqli insanlarla çox hopdurulmuşdur. Burada itirə bilərsən, tamamilə fərqli ola bilərsən,” Dmitri deyir.

“Hər yerdə itirməyəcəyimiz böyük bir artıdır. Amma, məsələn, həkimlərə yazığım gəlir. Onlar diplomlarını sübut etməlidirlər və s. Yaxşı işləyən insanlar indi hər şeyi itirir və heç yerə getmirlər. Biz sənətkarlar üçün daha asandır. Başa düşdüm ki, biz hər yerdə sağ qalacağıq” dedi.

Forum günündə də oxuyun:

İllinoys ştatında rusdilli qız yoxa çıxdı: onu silahlı şəxs qaçıra bilərdi

Putinin ildönümündə rusdilli Kaliforniyalılar onun sidiyin dəyişdirilməsi üzrə xüsusi əməliyyatını xatırlayıblar

Ukrayna kəşfiyyatı: Moskvada rus hərbçilərinin kütləvi həbsləri başlayıb

ABŞ-dakı həyat və Amerikaya immiqrasiya haqqında daha vacib və maraqlı xəbərlər istəyirsiniz? — bizə dəstək olun bağışlayın! Siz də səhifəmizə abunə olun Facebook. "Ekranda prioritet" seçimini seçin və əvvəlcə bizi oxuyun. Həmçinin kanalımıza abunə olmağı unutmayın Telegram kanalı  və Instagram- Orada çox maraqlı şeylər var. Və minlərlə oxucuya qoşulun Forum Gündəlik New York — orada siz metropol həyatı haqqında çoxlu maraqlı və müsbət məlumatlar tapa bilərsiniz.